Echtpaar Hugenholtz-Kuijper
Mijn ouders: JBTh (Hans) Hugenholtz (1932-2018), huisarts in Bunschoten en G.J. (Geertje/Gé) Kuijper, verpleegkundige (1938-1994)
Mijn vader JBTh (Hans) Hugenholtz is geboren in Klaaswaal in 1932, waar zijn vader Gerhard Hugenholtz (1889-1969) predikant was. Zijn moeder Rose Hugenholtz-Lehmkuhl (1905-1992) was in 1931 in Bremen getrouwd met mijn opa Gerhard Hugenholtz (1889-1969). In 1934 werd zijn zus Margreth Steenbeek-Hugenholtz geboren en in 1937 zijn broer Albert Hugenholtz. Hij groeide op in Klaaswaal, waar zijn vader Nederlands Hervormd predikant was en waar hij ook de oorlogsjaren meemaakte. Die tweede wereldoorlog moet een enorme impact op hem hebben gehad. Als jongen viel mij op dat mijn vader een enorme hekel had aan Duitsers in het algemeen (maar wel vriendelijk was tegen individuele Duitsers). Pas toen ik kinderen had in deze leeftijd als mijn vader in de oorlog, besefte ik dat hij eigenlijk een ernstig trauma had opgelopen als klein jongetje. Waarbij zijn vader een aantal keren opgepakt is en miraculeus aan de dood ontsnapte en verscheidene joodse familieleden van zijn moeder nooit meer terugkeerden uit de concentratiekampen. Zo was hij de laatste die zich een bezoek van Erwin Levy (neef van oma Hugenholtz-Lehmkuhl) en zijn gezin in 1938 kon herinneren. Het gezin Levy is met het beruchte "kindertransport" van 6 juni 1943 naar Sobibor gedeporteerd en direct na aankomt vermoord.
Na de oorlog -in 1946- nam mijn opa Gerhard Hugenholtz een beroep aan in Woubrugge en verhuisde het gezin naar een mooie pastorie aan de Woudwetering in Woubrugge. In 1952 verhuisde het gezin naar Nijkerkerveen. In de jaren 1954-1963 studeerde mijn vader geneeskunde in Utrecht.
Na de oorlog -in 1946- nam mijn opa Gerhard Hugenholtz een beroep aan in Woubrugge en verhuisde het gezin naar een mooie pastorie aan de Woudwetering in Woubrugge. In 1952 verhuisde het gezin naar Nijkerkerveen. In de jaren 1954-1963 studeerde mijn vader geneeskunde in Utrecht.

Bremen, 1933. Eerste vakantie in het buitenland, waar ze logeerden bij de moeder van oma, die aan de Kornstraße 73 in Bremen woonde. Mijn vader zit op schoot bij zijn grootmoeder Gretchen Lehmkuhl-Leeuwarden (1877-1952). Achterste rij links: Lenie Vollers, vriendin van oma; rechts opa Hugenholtz
voorste rij: nr 2: Frau Kanziora met onbekende baby, nr3: mijn overgrootmoeder Gretchen Lehmkuhl-Leeuwarden met mijn vader Hans Hugenholtz (1932) op schoot, nr4: oma Rose Hugenholtz-Lehmkuhl.

Mijn nicht Rosita Steenbeek, heeft een zeer lezenswaardige historische roman getiteld “Rose” geschreven over het leven van onze oma. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld en spreekt een breed publiek aan. De jeugd van mijn vader staat hier heel mooi beschreven. Het boek is verkrijgbaar in de reguliere boekhandel en bij bol.com. Aanrader!!
Mijn moeder Geertje Kuyper (1938-1994) is geboren in Enschede, waar ze het grootste deel van haar jeugd doorbracht. Haar vader Abraham Kuyper (1914-1993) werkte in de textielindustrie bij van Heek en Co in Enschede. Haar moeder Geertje Kuyper-Grutter (1914-1995) werkte tot haar huwelijk in 1937 ook in de textielindustrie. Mijn grootouders en kinderen verhuisden omstreeks 1950 naar Steenwijk.
Er bestaan niet veel vroege jeugdfoto's van mijn moeder.
Op 16 jarige leeftijd, dus omstreeks 1954, ging mijn moeder uit huis om in het Diaconessenhuis in Meppel de opleiding tot verpleegkundige te gaan volgen. In die periode woonde ze in de "zustersflat" van het ziekenhuis.
Er bestaan niet veel vroege jeugdfoto's van mijn moeder.
Op 16 jarige leeftijd, dus omstreeks 1954, ging mijn moeder uit huis om in het Diaconessenhuis in Meppel de opleiding tot verpleegkundige te gaan volgen. In die periode woonde ze in de "zustersflat" van het ziekenhuis.

Voor hun huis aan de tweede Bothof Dwarsstraat in Enschede.
Achtergrond vlnr
1. onbekend
2. mijn moeder Geertje Hugenholtz-Kuijper (1938-1994)
3. onbekend
4. onbekend
5. onbekend
6. Douwe Kuijper geb. 1940
7. onbekend
Voorgrond vlnr
1. Tonny Kuijper geb. 1946
2. onbekend
3. Agnes van Ingen-Kuijper geb. 1947
Op 8 december 1957 reed mijn vader met zijn broer Albert (1937) en twee vrienden (Hans Hoogendoorn en Tom Nota, de chauffeur) naar Groningen voor het bijwonen van een vergadering van radio zendamateurs. Tijdens noodweer (storm en regen) kregen ze bij Havelte een ernstig auto-ongeluk en belandde de auto tegen een boom. Hans Hogendoorn -die achterin naast mijn vader zat- werd op slag gedood. Mijn vader brak de rechterarm op 2 plaatsen, verbrijzeld zijn linker heupbeen en liep een zware hersenschudding op, waardoor hij meerdere dagen buiten kennis zou blijven. Albert had een lichte hersenschudding en had zijn onderkaak op 3 plaatsen gebroken (16 hechtingen in het gezicht) en had zijn linkerdijbeen gebroken. Tom Nota had een hersenbloeding, brak óók zijn linkerbeen en zijn linker jukbeen werd ingedrukt. Opa werd direct met een auto naar het Diaconessenhuis in Meppel gebracht waar zijn zoons opgenomen waren.
Albert mocht uiteindelijk op 30 januari 1958 naar huis en kon op 3 maart 1958 weer naar de " Hogere Technische Radioschool" in Hilversum. Mijn vader mocht op 4 maart 1958 het ziekenhuis verlaten.
In het Diaconessenhuis in Meppel hebben mijn ouders elkaar leren kennen: mijn vader als patient; mijn moeder als verpleegkundige.
Albert mocht uiteindelijk op 30 januari 1958 naar huis en kon op 3 maart 1958 weer naar de " Hogere Technische Radioschool" in Hilversum. Mijn vader mocht op 4 maart 1958 het ziekenhuis verlaten.
In het Diaconessenhuis in Meppel hebben mijn ouders elkaar leren kennen: mijn vader als patient; mijn moeder als verpleegkundige.
Mijn vader hield nog enige tijd enorme geheugenstoornissen over aan het auto ongeval. Een van de weinige dingen die hij zich kon herinneren, was het telefoonnummer van opa en oma. Zijn eigen college aantekeningen herkende hij niet niet meer: laat staan de inhoud. Na verloop van tijd kwamen de herinneringen weer terug. Eerst langzaam en daarna in hoog tempo; waarna hij zijn studie weer kon oppakken. Mijn ouders verloofden zich omstreeks 1959. Mijn moeder vond een baan bij verzorgingstehuis Livland in Zeist (Utrechtseweg 121) en vond woonruimte bij een hospita (Da Costastraat 11 Zeist; juffrouw Rozijn). Mijn ouders zijn op 1 mei 1962 getrouwd in het gemeentehuis in Zeist, waarna het huwelijk in de nabij gelegen NH-kerk ingezegend werd door mijn grootvader: ds. Gerhard W.K.Hugenholtz (1889-1969). Na hun huwelijk zijn mijn ouders gaan wonen op de etage van mijn moeder in Zeist.

Huwelijksdiner: vlnr: Agnes (zus van mijn moeder); Albert (broer van mijn vader), oom Jan Steenbeek (zwager), tante Margreth Steenbeek-Hugenholtz (zus van mijn vader); opa Hugenholtz, oma Hugenholtz-Lehmkuhl, mijn vader, mijn moeder, oma Kuijper, opa Kuijper, juffrouw Rozijn, tante Alie Kuijper (schoonzus), oom Douwe Kuijper (broer van mijn moeder), Tonnie Kuijper (zus van mijn moeder).
Na zijn afstuderen heeft mijn vader nog een jaar in ziekenhuis "de Lichtenberg" gewerkt. Aanvankelijk om zich te specialiseren tot internist, maar ook om meer praktische ervaring op te doen. Uiteindelijk besloot hij om huisarts te worden. Uiteindelijk kon hij de apotheekhoudende huisartsenpraktijk van dr. Emmen in het nabijgelegen Bunschoten-Spakenburg overnemen (met bijbehorend woonhuis en praktijk aan de Molenstraat 58) en vestigde als zodanig vanaf 1 oktober 1964 in Bunschoten, waar ik 4 weken later geboren werd. Mijn zussen en broers zijn geboren in het huis aan de Molenstraat.
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
1. Gerhard Willem Karel (Gerard) geb. 1964
2. Margreeth Rose (Margreeth) geb. 1966
3. Esther geb. 1968
4. Abraham (Bram) geb. 1972
Mijn moeder werd assistente van mijn vader in de praktijk maar hield zich ook bezig met een aantal chronisch zieke patiënten. Vooral patiënten met "grote open wonden" die niemand dicht kreeg waren een grote uitdaging en werden regelmatig door haar (indien nodig 2x per dag) bezocht en behandeld. Eigenlijk altijd succesvol. Daarnaast ondersteunde ze een aantal hulpbehoevende en/of straatarme gezinnen (kleding, Sinterklaascadeautjes, verjaardagen, eten etc.).
Toen er een apotheek in Bunschoten gevestigd werd, verkochten ze het apotheek-deel van de huisartsenpraktijk en kochten ze hun eerste kruiser "Miramar". Tot eind jaren '70 gingen wij met de boot op vakantie.
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
1. Gerhard Willem Karel (Gerard) geb. 1964
2. Margreeth Rose (Margreeth) geb. 1966
3. Esther geb. 1968
4. Abraham (Bram) geb. 1972
Mijn moeder werd assistente van mijn vader in de praktijk maar hield zich ook bezig met een aantal chronisch zieke patiënten. Vooral patiënten met "grote open wonden" die niemand dicht kreeg waren een grote uitdaging en werden regelmatig door haar (indien nodig 2x per dag) bezocht en behandeld. Eigenlijk altijd succesvol. Daarnaast ondersteunde ze een aantal hulpbehoevende en/of straatarme gezinnen (kleding, Sinterklaascadeautjes, verjaardagen, eten etc.).
Toen er een apotheek in Bunschoten gevestigd werd, verkochten ze het apotheek-deel van de huisartsenpraktijk en kochten ze hun eerste kruiser "Miramar". Tot eind jaren '70 gingen wij met de boot op vakantie.
1964 t/m 1969

Thuis: foto is genomen vlak na mijn thuiskomst uit het ziekenhuis ZIekenhuis de Lichtenberg, waar ik geboren ben. Mijn vader was op 1 oktober 1964 met zijn huisartsenpraktijk in Bunschoten-Spakenburg gestart; ik zou de eerste bevalling zijn die hij aan huis zou doen. Dat leek hem (terecht) geen verstandige keuze. Daarom ben ik als enige van de kinderen in Amersfoort geboren.

Omstreeks 1969: Met mijn vader (callsign PA0NV) in zijn zendkamer op de zolderverdieping van ons huis aan de Molenstraat 58 in Bunschoten. Hij kwam al in de jaren ‘50 met zijn jongere broer Albert Hugenholtz PA0EHF/PA5O in contact met met het radio amateurisme; aanvankelijk als luisteramateur. Omstreeks 1965 behaalde hij zijn licentie. De contacten die hij overal in de wereld had leidden regelmatig tot bezoekjes aan Bunschoten.
Jaren '70-'80

Duiken naar het verdronken dorp Beulake, waar nu de Beulakerwijde ligt (1971). Het water was ontzettend troebel en omdat duiken met duikflessen niet goed mogelijk was (verstopping door de vele turfdeeltjes in het water) werd gebruik gemaakt van een compressor (nog net drijvend te zien, links op de foto). Vanaf mijn 7e mochten wij hier ook mee duiken. Hier op de foto met Jan-Henk Massier). Deze vakantie was er enige discussie onder de vaders of wij in paniek zouden raken als de luchttoevoer zou worden gestopt. Er is maar één manier om daar achter te komen en dat is "de luchttoevoer afsluiten"...... Aldus geschiedde, maar wij kwamen rustig boven met de vraag: jullie hebben onze toevoer afgesloten. Sindsdien hadden ze alle vertrouwen in onze rust en kalmte.. :-)
Zomervakantie 1974: families Hugenholtz en onze buren Willem en Ka Koelewijn. Met de boot vanuit Spakenburg naar de kop van Overijssel. Ook met goede vrienden van mijn ouders: de familie Massier vanuit Meppel. Duiken naar verdronken dorp en Lockheed P38J Lightning. Goede herinneringen!!
Met dank aan Jantinka van Diermen-Koelewijn voor editing.
Met dank aan Jantinka van Diermen-Koelewijn voor editing.
Over mijn vader vertelt Hans Hopman in het derde deel van "Ootjes jonge jaren. Vertellingen uit Bunschoten, Spakenburg en Eemdijk van 1910-1960". Mijn vader had namelijk door de jaren heen allerlei bijzondere opmerkingen die hij van zijn patiënten en briefjes die bij hem thuis waren bezorgd verzameld. Enkele honderden zijn er in het boek afgedrukt, "simpele uitdrukkingen" en "bijzondere logica."
Mijn ouders zijn gescheiden op 27 februari 1985. Mijn moeder verhuisde naar Hoogland en heeft ze nog een relatie gehad met Henk X (achternaam vergeten). Op 15 november 1994 was ze op weg naar de verjaardag van haar schoonzus Alie Kuijper in Genemuiden. Door onbekende oorzaak (onoplettendheid vermoed ik) is ze op de brug bij Wezep (A28) achterop een file gereden en dodelijk verongelukt. Ze is begraven op begraafplaats Coelhorst in Hoogland bij Amersfoort.
Mijn vader bleef na de scheiding in Bunschoten wonen en verloofde zich enkele maanden later met R. Van Dijk (na een jaar beëindigd); en daarna verloofd en getrouwd met J. vd G. Tot zijn pensionering in 1999 heeft hij nog in Bunschoten gewoond, waarna is hij verhuisd naar Nijkerk. In maart 2012 (vlak voor zijn 80e verjaardag) werd hij getroffen door een zeer ernstig herseninfarct, waardoor hij de rest van zijn leven totaal zorg-afhankelijk was. In 2013 is hij verhuisd naar verpleeghuis "De Haven", waar hij tot aan zijn overlijden heeft gewoond.
Wegens allerlei "gedoe" in de familie, waar ik hier niet verder over wil uitweiden hadden mijn vader en ik de laatste jaren van zijn leven slechts om de paar maanden contact.
- Een zes maanden zwangere vrouw: "Nee, ik wist er niks van. Ik ben altijd nogal dik."
- "Er zijn rundfoto's van z'n hoofd gemaakt."
- "Mag ik een Immanueltherapie?" (manuele therapie).
- "Dat hoofd heb ik al zo veel jaren."
- "Ik kan zukke winden geven dat de kachel uutploft."
- "'t Zit onder m'n maag maar boven m'n buik."
- "Ik heb helemaal nooit geen hartslag."
- "Ik was helemaal dichtgeslagen, van onder en van boven."
- "Ik heb een loops oor."
Mijn ouders zijn gescheiden op 27 februari 1985. Mijn moeder verhuisde naar Hoogland en heeft ze nog een relatie gehad met Henk X (achternaam vergeten). Op 15 november 1994 was ze op weg naar de verjaardag van haar schoonzus Alie Kuijper in Genemuiden. Door onbekende oorzaak (onoplettendheid vermoed ik) is ze op de brug bij Wezep (A28) achterop een file gereden en dodelijk verongelukt. Ze is begraven op begraafplaats Coelhorst in Hoogland bij Amersfoort.
Mijn vader bleef na de scheiding in Bunschoten wonen en verloofde zich enkele maanden later met R. Van Dijk (na een jaar beëindigd); en daarna verloofd en getrouwd met J. vd G. Tot zijn pensionering in 1999 heeft hij nog in Bunschoten gewoond, waarna is hij verhuisd naar Nijkerk. In maart 2012 (vlak voor zijn 80e verjaardag) werd hij getroffen door een zeer ernstig herseninfarct, waardoor hij de rest van zijn leven totaal zorg-afhankelijk was. In 2013 is hij verhuisd naar verpleeghuis "De Haven", waar hij tot aan zijn overlijden heeft gewoond.
Wegens allerlei "gedoe" in de familie, waar ik hier niet verder over wil uitweiden hadden mijn vader en ik de laatste jaren van zijn leven slechts om de paar maanden contact.